‘Wij hebben alle vertrouwen in je, fix dat!’
Zoals vele bedrijven geef ik mijn collega’s ieder jaar een kerstcadeau. Dat is niet altijd zo geweest. Midden in de crisis waren we met andere dingen bezig. Toen het weer beter ging riep mijn collega Carsten dat hij het wel weer eens leuk zou vinden als er een kerstcadeau zou komen.
En daar had hij een punt. Dus ik kreeg de opdracht mee om ‘het kerstcadeau’ te verzorgen. En nee, niemand ging mij daarbij helpen, dat is een taak die ik in mijn eentje moest gaan vervullen. En ja, ze verwachtten wel een leuk cadeau.
Ik kan dus niet aankomen met een Pluim of een andere vorm van een cadeaubon waarbij ze zelf hun kerstcadeau kunnen uitzoeken. Nee, dat gaat niet werken bij ons. De mensen verwachten dat ik dit oplos. Hooguit word ik aangekeken met een blik van ‘Wij hebben alle vertrouwen in je, fix dat!’. En excuses zoals te weinig tijd of inspiratie worden weggewoven. Dit is mijn probleem en mijn probleem alleen.
Voor het geval dat je het nog niet geraden had, een leuk kerstcadeau voor de collega’s uitzoeken valt tegen. Wat het ook niet makkelijker maakte is dat er toen een man van begin 20, een vrouw van 50, iemand van midden 30 tussen zat. Nogal wat verschil in leeftijd en invulling van het privéleven dus.
Op dat moment bedacht ik mij: ‘Als jullie een kerstcadeau willen, dan zal zal ik een kerstcadeau geven ook!’. Voor mezelf had ik een budget van €50 per persoon bedacht en daarmee ben ik op zoek gegaan naar het meest kerstachtige cadeau wat ik kon vinden. De grootst mogelijke doos die te vinden was voor €50. Mijn enige voorwaarde is dat alles ‘op’ moest kunnen. Er mocht niets overblijven. Alles moet opgegeten, opgedronken of opgebrand kunnen worden. En zo het geschiedde. De dozen kwamen letterlijk op een pallet binnen en ik heb ze twee weken te vroeg laten aankomen zodat iedereen twee weken lang iedere keer bij het naar binnen en naar buiten gaan van het kantoor langs de enorme stapel dozen moest lopen.
Het bleek een schot in de roos. Grote glimlachen waren het gevolg en de blikken van waardering waren een welgemeend compliment. Maar aan de andere kant, de lat was gelegd. Dat was natuurlijk niet helemaal handig achteraf.
De lat was gelegd…
Het jaar erop was de verwachting geschapen en begonnen de collega’s een maand of twee van tevoren nonchalant te informeren of ik wel in de gaten had dat het ‘al’ over twee maanden kerst is. Het bericht was duidelijk. Dus ik weer op zoek naar een waardig kerstcadeau. Dit jaar wilde ik iets achterlaten. Iets voor in de huiskamer zodat iedereen ook in de avond een glimlach kreeg als ze ernaar moesten kijken. Na een tijd zoeken is het een opvouwbare vierkante poef geworden die met jute bekleed is. En die bleek de perfecte hoogte te hebben als voetensteun bij een stoel of bij een bank. Opvouwbaar als het moet, handig als het nodig is. En gelukkig had ik weer de juiste snaar weten te vinden.
Het jaar daarop. Omdat het vorige jaar goed ontvangen was had ik het idee om dit nog een keer door te zetten met een voorwerp wat met plezier ontvangen werd. Inmiddels waren er twee vrouwelijke collega’s bij ons gaan werken. En deze vrouwen hadden het wat sneller koud dan de mannelijke collega’s. Wat overigens leidde tot een doorlopende onderhandeling van de stand van de radiatoren in ons kantoor. Met dat in het achterhoofd had ik een ‘bank deken’ gevonden. Een donkergrijze bovenkant en een wit lammetjes wollen onderkant. Heerlijk warm voor op de bank. Het kerstcadeau werd heel hartelijk ontvangen door de twee vrouwen en ook door de vriendinnen van de mannelijke collega’s. Wat ik begrijp ligt bij iedereen deze deken standaard op de bank en wordt er veelvuldig gebruik van gemaakt. En ja, ook dit jaar had ik het schot in de roos gevonden.
December 2017 ligt op de loer. Help?!
Wat mij bij het afgelopen jaar brengt, 2017. Met weer een soortgelijk iets zou ik waarschijnlijk niet wegkomen. Ik moest het over een ander boeg gooien. Nu moet ik zeggen dat het tegenviel. Weken gingen voorbij zonder dat ik echt een inspirerende ingeving gehad heb. Inmiddels begon het tegen december aan te kopen en het begon toch wel wat krap in tijd te worden.
In mijn omgeving ben ik mij mensen gaan navragen wat hun ervaringen waren met een leuk kerstcadeau. Nou, daar kwamen zulke diverse antwoorden op dat ik niet echt verder daarmee kwam. Hooguit dat iemand vertelde dat ze wel eens een bluetooth speaker gehad had en dat ze daar wel heel veel lol van heeft. Hier ben ik naar gaan kijken. Maar gezien het budget kreeg ik er een ‘memory-stick’ gevoel bij. En hier worden de draadloze apparaten juist zo gewaardeerd.
Dus bij wijze van uitzondering heb ik mijn collega Justin in vertrouwen genomen. Aan hem heb ik uitgelegd welke mogelijkheden er allemaal de revue gepasseerd waren. Ergens zat ik aan een gadget te denken maar een subtiele navraag bij de mensen was dat er sommige mensen dat soort dingen toch liever zelf uitgezocht.
Na wat ideeën uitgewisseld te hebben kwam er op een gegeven moment op Youtube de Google presentatie van de nieuwe producten voorbij komen. Bij die producten zat ook de Google Home mini. De nieuwe generatie van Smart Speaker van Google maar dan in een mini vorm voor $50. Toen ik het zag wist ik het meteen: JA! Dit is het.
Wij als Google G Suite reseller zitten heel erg in de Google producten. Daarnaast is er een opmars van typen naar inspreken gaande en dat is nog niet iedereen gewend. Ik praat wel eens mijn met Siri of de Google Assistant maar ben alleen niet echt bekend met de commando’s die ik kan geven en echte handigheid heb ik er nog niet in.
Dit is het perfecte kerstcadeau! Maar er is één klein probleempje…
Tussen mijn collega’s zitten twee vrouwen die ook prima met zichzelf kunnen praten dus dat elektronische gezelschap zou er prima tussen passen. Dan hebben we nog een collega waarvan ik weet dat hij het bij zijn Philips Hue lampen via de Google Assistant gaat koppelen en een andere collega die zijn ChromeCast prima tot zijn recht laat komen met deze digitale assistent. Een winnaar dus! Alleen was er één kleinigheidje, de Google Home Mini zou niet eerder dan komende lente in Nederland leverbaar zijn. Dat was wat onhandig. Nederland zit namelijk pas in de tweede leveringsronde van Google. In de eerste leveringsronde zit wel Duitsland. Dus via de Duitse Mediamarkt zou het wel moeten werken dachten wel. Helaas. Die bezorgen alleen bij Duitse adressen en met een Duitse bankpas.
Maar we hebben een klant die Duitse vestigen heeft. Het telefoontje was snel gepleegd en ze vonden het een leuk idee en wilde er wel graag aan mee werken. Nadat we gevonden hadden welke mediamarkt voldoende Google Home Mini’s op voorraad had kwamen we er erachter dat het in Keulen was. Waarop mijn collega Justin zei, “Keulen, maar dan rij ik toch even heen en weer op een zaterdag”. Justin is van de roadtrips en geeft niet zoveel om een afstand als dat.
De eerstvolgende zaterdag daarop is hij dus met een vriend ‘even’ heen-en-weer naar Keulen geweest om een stapel Google Home Mini’s op te halen. Deze hebben een paar weken bij hem thuis gelegen tot het moment dat ik ze kon uitreiken. En ja, ik geef toe dat het niet eenvoudig was om niets te verklappen.
Een echte winnaar!
Afgelopen december was het dan zover en zijn de kerstcadeau’s aan iedereen uitgereikt en het is met een grote glimlach ontvangen. Een paar uur later kreeg ik een berichtje van een collega dat hij zijn Hue lampen, zijn thermostaat, zijn Spotify en zijn TV erop aangesloten had. Dat gaat helemaal goed komen dus. Gelukkig heb ik nu 12 maanden voor het volgende cadeau. Want hoe ik hier in vredesnaam overheen moet komen…
